ΥΠΝΟΣ.... ΜΕΓΑΑΑΑΑΑΑΛΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Τα προβλήματα του ύπνου στα παιδιά είναι συχνά και προκαλούν ανησυχία και φόβο στους γονείς, δικαιολογημένα. Αδικαιολόγητα ανησυχούν όταν περιμένουν από το βρέφος να κοιμάται ολόκληρη τη νύχτα!!!!

Μερικά από τα συχνότερα προβλήματα είναι:

• Συχνά ξυπνήματα κατά τη διάρκεια της νύχτας που μερικές φορές συνοδεύονται από έντονα κλάμματα
• Ομιλία κατά τη διάρκεια του ύπνου
• Εφιάλτες
• Ενούρηση
• Ξύπνημα πριν τη συνηθισμένη πρωινή ώρα
• Τρίξιμο και σφίξιμο των δοντιών κατά τη διάρκεια του ύπνου

Οι δυσκολίες στον ύπνο αποτελούν μέρος της φυσιολογικής ανάπτυξης όλων των παιδιών. Εμφανίζονται  πιο συχνά σε παιδιά ηλικίας από 18 μηνών μέχρι 6 χρόνων. Αυτό συμβαίνει,  γιατί σε αυτή την  ηλικία το παιδί βρίσκεται  σε πλήρη κινητικότητα και δέχεται δύσκολα τη διαδικασία του ύπνου, κυρίως λόγω της εμφάνισης των  πρώτων ονείρων, τα οποία προκαλούν άγχος ή φόβο και κάνουν τον ύπνο μια κατάσταση ανησυχητική. Το παιδί εναντιώνεται στον ύπνο βρίσκοντας διάφορες προφάσεις ή επινοώντας διάφορες τελετουργικές πράξεις, όπως η απαίτηση να είναι  τοποθετημένα με συγκεκριμένο πάντα τρόπο διάφορα προσωπικά του αντικείμενα -το μαξιλάρι του ή ένα παιχνίδι. Άλλοτε ζητά να του φέρουν νερό ή να του επαναλάβουν οι γονείς του  το ίδιο παραμύθι. Αυτές οι  εκδηλώσεις είναι μια προσπάθεια του παιδιού να κυριαρχήσει στο άγχος του και να πιστέψει ότι μπορεί να ελέγχει την επιθετικότητα και τους φόβους του. Μερικές φορές, η  ένταση και ο πανικός του είναι τόσο μεγάλοι όταν φτάνει η ώρα του ύπνου, που οι γονείς δυσκολεύονται να  το καθησυχάσουν. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ίσως χρειάζεται η βοήθεια ειδικού. Επίσης, υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες οι σοβαρές διαταραχές στον ύπνο αποτελούν συμπτώματα πραγματικών προβλημάτων, τα οποία δεν έχουν διαγνωστεί, όπως για παράδειγμα η κατάθλιψη ή η επιληψία. Στην πραγματικότητα, ίσως είναι εκδηλώσεις στρες και άγχους, που προέρχονται από τις συνθήκες της καθημερινότητας, οι οποίες βρίσκουν έδαφος να εκφραστούν την ώρα που το παιδί πέφτει για ύπνο, γιατί τότε είναι μόνο του και νιώθει απροστάτευτο. Όσο πιο εξαρτημένο είναι ένα  παιδί  τόσο πιο συχνά παρουσιάζει τέτοιου είδους διαταραχές.

ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ

Αρχικά θα πρέπει να τηρούν σταθερό, όχι όμως αυστηρό, ωράριο κατά το οποίο τα παιδιά θα πρέπει να κοιμούνται. Καλό είναι να υπάρχει μια σειρά ενεργειών πρίν τον ύπνο που να δίνει στα παιδιά να αντιληφθούν ότι κοντεύει η ώρα που θα κοιμηθούν, χωρίς να χρειάζεται να το πει ο γονιός, π.χ. κάνουμε ένα ντους στο παιδί, του φοράμε πυζάμες, χαμηλώνουμε τα φώτα και την ένταση της τηλεόρασης, ετοιμάζουμε το γάλα, πάμε για ύπνο. Σε αρκετές περιπτώσεις οι γονείς βρίσκουν πως ταϊζοντας ή κουνώντας το μωρό, το βοηθάνε να κοιμηθεί. Αυτό είναι τρομερό λάθος όμως και θα το αντιληφθούν όταν το παιδί μεγαλώνοντας θα θέλει ακόμα κούνημα ή τάισμα για να κοιμηθεί διαφορετικά δεν θα μπορεί να κοιμηθεί μόνο του. Σε αυτήν την περίπτωση, θα πρέπει σταδιακά να το ενθαρρύνουν να κοιμάται μόνο του. Οι εφιάλτες αρχίζουν από πολύ μικρή ηλικία και επηρεάζουν περισσότερο τα κορίτσια! παρά τα αγόρια. Οι τρόμοι που νιώθουν τα παιδιά κατά τη διάρκεια του ύπνου αρχίζουν από την ηλικία των 4 ετών και δεν έχουν καμία σχέση με τους εφιάλτες. Το παιδί με τρόμο ύπνου μπορεί να ουρλιάζει ανεξέλεγκτα και να φαίνεται ότι είναι ξύπνιο, στην πραγματικότητα όμως, βρίσκεται σε κατάσταση σύγχυσης και δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Επίσης, τα παιδιά που υπνοβατούν δεν είναι ξύπνια. Η υπνοβασία αρχίζει στην ηλικία των 6 ετών. Εφιάλτες εμφανίζονται σχεδόν σε όλα τα παιδιά. Τρόμοι ύπνου και υπνοβασία, συνήθως σε παιδιά που έχουν οικογενειακό ιστορικό και επηρεάζουν περισσότερο τα αγόρια. Όσον αφορά τους εφιάλτες οι γονείς δεν μπορούν να κάνουν τίποτα παραπάνω εκτός απ' το να καθησυχάσουν το παιδί. Στις υπνοβασίες και στους τρόμους ύπνου, πέρα από τον καθησυχασμό θα πρέπει να παρατηρήσουν την συχνότητα του φαινομένου. Άν το επεισόδιο γίνει πολλές φορές μέσα στη νύχτα (πάνω από 2) ή πολλές φορές μέσα στη βδομάδα ( πάνω από 3) τότε ο γονιός θα πρέπει να έρθει σε επαφή με τον παιδίατρο κι αυτός θα ελέγξει αν χρειάζεται να παραπεφθεί το παιδί σε παιδοψυχολόγο ή παιδοψυχίατρο.

ΤΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ

• Να το ενοχλούν κατά την διάρκεια του ύπνου.
• Να του δημιουργούν εντάσεις την ώρα που πάει για ύπνο
• Να του επιβάλλουν ωράρια αντίθετα με  τους ρυθμούς του, αφού το άκαμπτο και σκληρό πρόγραμμα ύπνου μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα και να φέρει να αντίθετα αποτελέσματα απ’ αυτά που αναμένουμε (αυξημένη κινητικότητα, εκνευρισμό).
• Να έχουν τηλεόραση στο παιδικό δωμάτιο.
• Να παρακολουθεί το παιδί έργα στην τηλεόραση που προορίζονται για μεγάλους.
• Να του λένε ιστορίες ή παραμύθια τρομακτικά προτού πάει για ύπνο.

ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ