Επιτέλους έχω αδερφάκι.....

 

Αυτό που αρχικά πρέπει να γίνει είναι μια κουβέντα σχετική με την εγκυμοσύνη της μαμάς..... Να του πείτε ότι θα έρθει ένα μωράκι σε λίγο καιρό στο σπίτι μας, που θα είναι το μικρό του αδερφάκι και θα το προσέχουμε όλοι μαζί γιατί θα είναι μικρό και θα χρειάζεται την αγάπη και την φροντίδα όλων μας για να μεγαλώσει. Μπορείτε να του πείτε την ιστορία της δικής του γέννησης. Για παράδειγμα, πριν καιρό η μανούλα είχε φουσκωμένη κοιλίτσα και όταν ήρθε η ώρα πήγε στο νοσοκομείο και ο γιατρός την βοήθησε και γεννήθηκε ένα πολύ όμορφο και γλυκό παιδάκι, ΕΣΥ. Σε φέραμε στο σπίτι και σε ταίζαμε με το μπιμπερό γιατί ήσουν πολύ μωρό και δεν μπορούσες να φας μόνο σου και σε παίρναμε αγκαλίτσα όταν έκλαιγες επειδή πονούσες ή κρύωνες.... Έτσι σε λίγο καιρό θα έρθει σπίτι μας και το αδερφάκι σου και θα πρέπει να κάνουμε πάλι το ίδιο.... ευτυχώς όμως, που τώρα εγώ έχω εσένα που ξέρω ότι θα με βοηθάς και θα αγαπάς πολύ το μωράκι μας!!!!!

Κάπως έτσι μπορεί να γίνει ο.... πρόλογος!!!!

Τί νιώθει όμως το παιδί για τον ερχομό του νέου μέλους;  Αρχικά επειδή είχε συνηθίσει να είναι το επίκεντρο της προσοχής, τώρα νιώθει να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Το νέο μέλος έρχεται στο σπίτι και απορροφά μέρος της προσοχής, της φροντίδας και του χρόνου των γονιών, ενώ συχνά οι ανάγκες του έρχονται σε δεύτερη μοίρα συγκριτικά με τις ανάγκες του μωρού. Αυτό μπορεί το παιδί να το μεταφράσει ως έλλειψη αγάπης από τους γονείς του και να φέρει διάφορες αντιδράσεις....

Το παιδί αντιδρά ανάλογα με την ηλικία του, οπωσδήποτε όμως τα συναισθήματά του είναι θυμός, λύπη, αγωνία, ανασφάλεια, ζήλεια!

Εσείς μπορείτε να βοηθήσετε με διάφορους τρόπους τόσο το πρώτο παιδί, όσο και γενικότερα τις νέες ισορροπίες μέσα στην οικογένεια.

• Αφιερώνετε καθημερινά λίγο χρόνο μόνο σε εκείνο, για παράδειγμα όταν κοιμάται το μωρό. Το παιχνίδι ή η αφήγηση παραμυθιών είναι ένα άριστο κανάλι διεξόδου και εκτόνωσης για τα συναισθήματα που μπορεί να βιώνει.
• Όταν ασχολείστε με το μικρότερο, δείχνετε στο μεγαλύτερο ότι δεν το έχετε ξεχάσει. Εμπλέξτε το στη διαδικασία φροντίδας του μικρού, π.χ. ζητήστε του να σας φέρει μια πάνα για να αλλάξετε το μωρό και κάντε το μπροστά του, λέγοντας ότι το ίδιο κάνατε όταν ήταν κι εκείνο μικρό.
• Αναθέστε του ευθύνες και ζητήστε βοήθεια σε βαθμό, όμως, που να μην είναι υπερβολικός και καθώς σιγά σιγά το μικρότερο μεγαλώνει, μοιράστε τις «εντολές» και στους δύο.
• Ξεφυλλίστε μαζί το άλμπουμ με τις φωτογραφίες του όταν ήταν εκείνο μωρό. Θα καταλάβει πως όταν ήταν τόσο μικρό, όπως είναι το αδερφάκι του τώρα, δέχτηκε ήδη τις φροντίδες που απολαμβάνει τώρα το μικρό από τη μητέρα.
• Στους συγγενείς και φίλους που έχετε την άνεση, μιλήστε τους και παρακαλέστε τους να μην αγνοούν στις επισκέψεις τους το μεγαλύτερο παιδί δείχνοντας αποκλειστικό ενδιαφέρον στο μωρό. Εάν είναι δυνατό, φροντίζετε μαζί με το δώρο που φέρνουν για το μωρό, να φέρνουν και κάτι συμβολικό και για το μεγαλύτερο παιδί.
• Παρόλο που θα πρέπει να είστε σε επαγρύπνηση γιατί δεν ξέρετε πώς θα αντιδράσει κάποιες στιγμές το μεγαλύτερο παιδί, π.χ. μπορεί όταν δεν είστε μπροστά να χτυπήσει το μωρό, φροντίστε να το μαλώνετε αποφεύγοντας υπερβολές και χαρακτηρισμούς του τύπου «είσαι κακό παιδί» ή «δε σε αγαπάω». Προστατέψτε το μωρό και πείτε στο μεγαλύτερο «καταλαβαίνω ότι νιώθεις θυμωμένος, αλλά δεν επιτρέπεται να χτυπάς το μωρό».

Το σίγουρο πάντως είναι ένα. Με λίγη υπομονή και όσο το μωρό θα μεγαλώνει, η οικογένεια θα ανακαλύψει τις νέες ισορροπίες και σταδιακά τα μέλη της θα προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα και θα βρουν τη θέση τους στη νέα δυναμική της οικογένειας, ώστε να νιώθουν καλά μέσα σε αυτή.