ΥΠΕΡ-ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΟΙ ΓΟΝΕΙΣ

          Μπορείτε να τους εντοπίσετε ακόμα και στο σούπερ μάρκετ. Είναι αυτές οι μανούλες που στο καρότσι με τα ψώνια έχουν το παιδί τους στην ειδική θέση, τυλιγμένο με ειδικό κάλυμμα για να το προστατεύσουν από τα απειλητικά μικρόβια. Μπορείτε να τις δείτε και στην παιδική χαρά, να παίζουν το ρόλο του μεσολαβητή στη διαμάχη του 7χρονου παιδιού τους με τα άλλα παιδάκια για το ποιος θα κάτσει πρώτος στην κούνια. Είναι οι γονείς αυτοί που τηλεφωνούν διαρκώς στο σχολείο του παιδιού τους να ρωτήσουν τους καθηγητές για τη βαθμολογία του. Μπορείτε να τους δείτε ακόμα και στο πανεπιστήμιο, να κανονίζουν ποια μαθήματα θα παρακολουθήσει το παιδί τους, πως θα φτιάξει το φοιτητικό του σπίτι ή σε ποια τράπεζα θα ανοίξει λογαριασμό, πάντα έχοντας συνεχή τηλεφωνική επαφή μαζί του.

Δεν είναι απλά γονείς, είναι «σούπερ-γονείς»!

          Κι ενώ σε πολλές κοινωνίες η παραπάνω συμπεριφορά είναι σταθερή αξία για τους γονείς, ειδικοί υποστηρίζουν ότι μια τέτοια στάση δεν είναι ιδανική. Είναι απλά μια αγχώδης, υπερ-προστατευτική συμπεριφορά.

          Τα περισσότερα από τα εκατομμύρια που ξοδεύονται κάθε χρόνο σε εξοπλισμό bebe ξοδεύονται στην πραγματικότητα γιατί οι διαφημιστές μας έχουν φοβίσει ότι χωρίς αυτό το παιδί μας δεν θα είναι καλά ή γιατί όλοι όσοι ξέρουμε έχουν μια ειδική στράτα, ένα τελευταίας τεχνολογίας καρότσι ή αγοράζουν τις πιο τέλειες πάνες. Είναι αυτό που ονομάζεται μητρικός υπερ-καταναλωτισμός, αγοράζουμε πράγματα για το παιδί μας γιατί μας κάνει να νιώθουμε καλύτεροι γονείς.

          Αργότερα, όταν το παιδί ξεκινά το σχολείο, οι πιθανότητες να πέσουμε στην παγίδα της υπερ-προστασίας πληθαίνουν. Πολλοί γονείς ανησυχούν ακόμα και για τον παιδικό σταθμό που θα πάει το παιδί τους. Βλέπουν τον κόσμο πολύ ανταγωνιστικά και εισάγουν και τα παιδιά τους από πολύ μικρή ηλικία στην ανταγωνιστικότητα. Στην ηλικία που το παιδί, μεγάλο πια, είναι έτοιμο να πάει στο πανεπιστήμιο, το άγχος είναι συχνά εκτός ελέγχου.

          Κι ενώ η αγχώδης γονική συμπεριφορά μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα βραχυπρόθεσμα, υπάρχουν μακροπρόθεσμες συνέπειες. Οι υπερ-προστατευτικοί γονείς μεγαλώνουν παιδιά που είναι συναισθηματικά εύθραυστα, παιδιά που δεν μπορούν να σταθούν μόνα τους στη ζωή, να λάβουν αποφάσεις και να αντιμετωπίσουν την αποτυχία. Αντίθετα, αν ένα παιδί έχει μάθει ότι δεν μπορεί να επιζήσει αν δεν είναι εκεί η μαμά ή ο μπαμπάς για να τον γλιτώσουν και να τον προστατεύσουν, αυτό έχει αντίστροφα αποτελέσματα. Συχνά, τα παιδιά που ζουν σε ένα υπερ-προστατευτικό περιβάλλον, θέλουν μεγαλώνοντας να διεκδικήσουν την παιδική τους ηλικία , μια περίοδο που θα έπρεπε να είναι λιγότερo αγχώδης. Έτσι μετά το πανεπιστήμιο, αντί να μπουν κατευθείαν στη αγορά εργασίας και να χαράξουν το δρόμο τους, περιπλανώνται άσκοπα προσπαθώντας να ζήσουν μια δεύτερη εφηβεία.

Αγαπήστε τα παιδιά σας γι αυτό που είναι

          Κανείς δεν υποστηρίζει ότι η γονική μέριμνα μπορεί ή πρέπει να είναι απαλλαγμένη από κάθε άγχος. Αυτό που όλοι προτείνουν είναι ότι οι γονείς πρέπει να αγαπούν τα παιδιά τους γι αυτό που είναι, όχι γι αυτό που εκείνοι θα ήθελαν να είναι. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι τέλειοι σε όλα. Έτσι το να πάρει το παιδί μας σε όλα τα μαθήματα 20αρια,είναι μάλλον κάτι που εμείς θέλουμε και όχι η αντανάκλαση των πραγματικών δυνατοτήτων του.

Λαρυγγίτιδα

Πολλοί από εμάς έχουμε ακούσει κάποια πράγματα σχετικά με τη λαρυγγίτιδα. Πόσοι όμως γνωρίζουμε που πραγματικά οφείλεται η λαρυγγίτιδα; Πως μεταδίδεται; Τι συμπτώματα έχει; Είναι επικίνδυνη; Ποια είναι η θεραπεία της;

          Η πιο συχνή αιτία της λαρυγγίτιδας είναι η λοίμωξη από κάποιον ιό. Υπάρχει και η σπαστική λαρυγγίτιδα που δεν οφείλεται σε λοίμωξη αλλά είναι αλλεργικής αιτιολογίας και έχει την τάση να υποτροπιάζει. Σπανιότερα η λαρυγγίτιδα μπορεί να προκληθεί από κάποιο μικρόβιο.

          Όπως όλες οι ιώσεις του αναπνευστικού έτσι και οι ιοί που προκαλούν λαρυγγίτιδα μεταδίδονται με τα σταγονίδια της αναπνοής. Οι ιοί αυτοί είναι ιδιαίτερα μεταδοτικοί αλλά δεν προκαλούν σε όλους λαρυγγίτιδα.

          Σχεδόν πάντα προηγούνται 1-3 ημέρες με συμπτώματα κρυολογήματος δηλαδή ήπιος πυρετός, πονόλαιμος και καταρροή. Στη συνέχεια ο ερεθισμός προχωράει στο λάρυγγα με τις φωνητικές χορδές, τα οποία παθαίνουν οίδημα δηλαδή πρήζονται και εμφανίζεται ο χαρακτηριστικός βήχας, το βράχνιασμα της φωνής και το σφύριγμα στην εισπνοή (εισπνευστικός συριγμός ). Τα συμπτώματα αυτά εμφανίζονται κυρίως τις βραδυνές ώρες και επιδεινώνονται με την σωματική άσκηση και το κλάμμα. Σε βαριές περιπτώσεις υπάρχει μεγάλη απόφραξη των αεραγωγών με πραγματική δυσκολία στη αναπνοή, ιδιαίτερα θορυβώδη εισπνοή ακόμα και όταν το παιδί είναι ήρεμο, έντονες κινήσεις του στήθους , μελάνιασμα στα χείλη, ανησυχία και στρες. Η σπαστική λαρυγγίτιδα εμφανίζεται ξαφνικά, συνήθως το βράδυ χωρίς προηγουμένως να είναι άρρωστο το παιδί.

          Αν η λαρυγγίτιδα είναι ήπια, πχ υπάρχει μόνο ο χαρακτηριστικός βήχας και βράχνιασμα, χωρίς δυσκολία στη αναπνοή, περνάει μόνη της σε 3-5 μέρες. Αν είναι μέτρια ή βαριά χρειάζεται φαρμακευτική αγωγή ή και νοσηλεία στο νοσοκομείο. Η βαρύτητα της λαρυγγίτιδας εξαρτάται από το πόσο εκτεταμένο είναι το οίδημα που έχει δημιουργηθεί στο λάρυγγα, το οποίο μπορεί να προκαλέσει μέχρι και απόφραξη των αεραγωγών και να εμποδίσει την αναπνοή, κατάσταση επικίνδυνη για τη ζωή.

          Άν το παιδί σας εμφανίσει κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα πρέπει οπωσδήποτε να εξεταστεί από παιδίατρο για να εκτιμηθεί η βαρύτητα της λαρυγγίτιδας. Άν η λαρυγγίτιδα είναι ήπια αρκεί η εισπνοή του δροσερού και υγρού αέρα στο μπαλκόνι του σπιτιού σας για 10-15 λεπτά. Δώστε του αντιπυρετικά αν έχει πυρετό καθώς και άφθονα υγρά. Το παιδί πρέπει να παραμείνει ήρεμο γιατί αν αρχισει να κλαίει τα συμπτώματά του χειροτερεύουν. Άν χρειαστεί να πάτε το παιδί σας στο νοσοκομείο, έχετε το παράθυρο στο αυτοκίνητο ανοικτό, ο ψυχρός και υγρός αέρας βοηθάει να υποχωρήσει το οίδημα. Τα φάρμακα που δίδονται στη λαρυγγίτιδα είναι η κορτιζόνη είτε από το στόμα είτε μάσκα είτε με ένεση και η αδρεναλίνη με μάσκα. Αντιβιοτικά δεν χρειάζονται εκτός αν υπάρχει ένδειξη λοίμωξης από μικρόβιο. Σε βαριές περιπτώσεις χρειάζεται οξυγόνο και σπάνια υποστήριξη της αναπνοής από ειδικό μηχάνημα.

Οι πληροφορίες που δίνονται αν και προέρχονται από συζήτηση με παιδίατρο, έχουν καθαρά πληροφοριακό χαρακτήρα. Δεν έχουν σαν στόχο τους να υποκαταστήσουν την εξέταση και τις συμβουλές του παιδιάτρου και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση και θεραπεία διαφόρων παθήσεων. Αν το παιδί σας είναι άρρωστο πρέπει πάντα να επικοινωνείτε με τον παιδίατρό σας.