Στην ηλικία περίπου των δυο ετών, τα παιδιά αντιμετωπίζουν τον κόσμο ως ένα μέρος που θα έπρεπε να είναι έτσι σχεδιασμένο, ώστε να εκπληρώνει συνεχώς τις ανάγκες τους! Αν δεν πάρουν αυτό που θέλουν, αισθάνονται πως καταστρέφονται και μπορεί να ουρλιάζουν και να κλαίνε απαρηγόρητα για κάτι που για τη μαμά μοιάζει ασήμαντο, ειδικά όταν φτάσουν στο στάδιο της "τρομερής ηλικίας των δυο ετών". Μερικά παιδιά έχω δει να κρατάνε την αναπνοή τους ορισμένες φορές λόγω κάποιου ξεσπάσματος, σε σημείο να μελανιάζουν ή ακόμα και να χάσουν τις αισθήσεις τους προτού ανανήψουν άμεσα!!! Αν το κράτημα της αναπνοής γίνει ακραίο, τότε η μαμά επιβάλλεται να ζητήσει βοήθεια από ειδικό, ειδάλλως ακόμα κι αν φαίνεται παράξενο, είναι φυσιολογική αυτή η συμπεριφορά! Επίσης, τα παιδιά της ηλικίας αυτής δεν γνωρίζουν τι θα πει δικό μου και δικό σου. Αυτό σημαίνει ότι είναι αδύνατο να εξηγήσει η μαμά την έννοια του μοιράσματος και τις αρετές κι έτσι δεν θα πρέπει να περιμένει να το καταλάβει, αλλά να το διδάξει εν καιρώ. Το μόνο που μπορεί να κάνει η μαμά σε αυτή τη φάση, είναι να επαινέσει το παιδί της για την καλή συμπεριφορά του.....
ΤΡΟΠΟΙ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΤΩΝ ΞΕΣΠΑΣΜΑΤΩΝ
- Εξασφαλίστε πως το παιδί είναι ξεκούραστο, δεν πεινάει, δεν διψάει και δεν είναι αδιάθετο
- Κατά τη διάρκεια περιόδων που υπάρχει μεγαλύτερο στρες, προσπαθείστε να διατηρήσετε μια σχετικά προβλέψιμη και άνετη ρουτίνα
- Εξηγήστε τους κανόνες που βάζετε με απλό και σαφή τρόπο
- Διατηρήστε το ενδιαφέρον του παιδιού και την ενεργητικότητά του με μια ποικιλλία δραστηριοτήτων σε έναν ασφαλή χώρο, δίνοντας του όλη σας την προσοχή και επαινόντας το
- Αποφύγετε την υπερβόλικη διέγερση που μπορεί να του προκαλέσει η ζάχαρη ή το έντονο παιχνίδι, ιδιαίτερα μισή ώρα πριν τον ύπνο
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου